یادداشت ها
شنیدن؛ نخستین گام در هنر گفتوگو
امروزه، دنیایی را میبینیم که فریادها بیشتر از کلمات آرام، به گوش میرسند. در فضای مجازی و حتی در روابط روزمره، گفتوگو جای خود را به منازعات و جبههگیری داده است. هر کسی میخواهد صدای بلندتری داشته باشد و غالباً به جای شنیدن، در فکر پاسخ دادن است. این شرایط، هنر گفتوگو را به چالشی بزرگ بدل کرده است.
به گزارش خبرگوهردشت و به قلم دانیال ایل بیگی،
گفتوگو فراتر از تبادل اطلاعات است؛ گفتوگو یعنی شنیدن با دل و ذهن باز، یعنی پذیرفتن تفاوتها و یافتن راهی برای تفاهم. در دنیایی که فریادها غالب شدهاند، گفتوگو یعنی انتخاب سکوت در لحظات طوفان، یعنی اجازه دادن به دیگری که حرفش را بزند، حتی اگر با ما متفاوت باشد.
هنر گفتوگو یعنی مهارت کنترل احساسات، صبر و حوصله، و درک اینکه هدف، بردن بحث نیست بلکه فهمیدن بهتر است. گفتوگو بستری است برای رشد مشترک، نه میدان جنگی برای اثبات برتری.
اگر بتوانیم به جای فریاد زدن، یاد بگیریم چگونه به هم گوش دهیم، شاید دنیایی بسازیم که در آن صدای هر کسی شنیده شود و احترام به تفاوتها، جایگاه اصلیاش را بیابد.