به گزارش خبرگوهردشت، رسانه‌ها در شرایط عادی مسئولیت اطلاع‌رسانی، آموزش و سرگرمی دارند، اما در زمان بحران، نقش آن‌ها فراتر رفته و به عنوان یکی از بازیگران اصلی مدیریت بحران عمل می‌کنند. چه در مواجهه با بلایای طبیعی مانند زلزله، سیل و آتش‌سوزی، و چه در بحران‌های اجتماعی همچون اعتراضات، اپیدمی‌ها یا آسیب‌های معیشتی، رسانه‌ها نقشی تعیین‌کننده در جهت‌دهی افکار عمومی، آرام‌سازی جامعه و تسهیل فرآیند عبور از بحران دارند.
در بحران‌های طبیعی، رسانه‌ها اولین مرجع اطلاع‌رسانی عمومی هستند. سرعت، دقت و صحت اطلاعات در این شرایط می‌تواند جان انسان‌ها را نجات دهد. پخش اطلاعات درست درباره مسیر حرکت سیلاب، هشدارهای پیش‌هنگام زلزله، یا نکات ایمنی مربوط به حوادث جاده‌ای، نمونه‌هایی از کارکرد نجات‌بخش رسانه‌ها هستند. اما هرگونه شایعه‌پراکنی، اطلاعات نادرست یا بزرگ‌نمایی می‌تواند بحران را تشدید کرده و به وحشت عمومی، بی‌اعتمادی یا تصمیمات اشتباه منجر شود.
در بحران‌های اجتماعی، رسانه‌ها باید نقش واسطه‌ای منصفانه و ملی را ایفا کنند؛ نه بلندگوی حاکمیت صرف باشند و نه تریبون تحریک و التهاب. در این موقعیت‌ها، جامعه نیازمند صدای آگاه‌کننده، تحلیل‌گر و آرامش‌بخش است. رسانه‌ای که بتواند با تحلیل دقیق، گفت‌وگوی سازنده، و تکیه بر آمار معتبر، راه‌حل‌هایی برای عبور از بحران اجتماعی ارائه دهد، در واقع در حال ایفای نقشی توسعه‌گرا و راهبردی است.
از سوی دیگر، رسانه‌ها نقش بزرگی در بازسازی پس از بحران دارند؛ هم در سطح روانی جامعه و هم در ترویج مشارکت عمومی. روایت‌های همدلانه، برجسته‌کردن اقدامات داوطلبانه و امیدآفرینی، مؤلفه‌هایی هستند که رسانه‌ها با بهره‌گیری از آن‌ها، می‌توانند همبستگی اجتماعی را تقویت کرده و روند بازسازی را تسریع کنند.
در یک کلام، رسانه در زمان بحران، صرفاً پخش‌کننده‌ی خبر نیست؛ بلکه یک بازیگر کلیدی در مدیریت افکار عمومی، تقویت تاب‌آوری اجتماعی و ایجاد اعتماد عمومی است. ارتقای سواد بحران در رسانه‌ها، آموزش خبرنگاران تخصصی و بهره‌گیری از ظرفیت فناوری‌های نوین، ضرورتی فوری برای تقویت این نقش مؤثر است.
مدیرمسئول
