به گزارش خبرگوهردشت، رسانه‌ها نه‌تنها ابزار انتقال پیام هستند، بلکه به عنوان یکی از ستون‌های قدرت نرم، نقش مؤثری در شکل‌دهی به افکار عمومی، سبک زندگی و فرهنگ جوامع ایفا می‌کنند. وابستگی رسانه‌ای، یعنی اتکای بیش از حد به رسانه‌ها و پلتفرم‌های خارجی برای تأمین محتوا، اخبار و سرگرمی، می‌تواند پیامدهایی جدی برای استقلال فرهنگی کشور به همراه داشته باشد.
یکی از مهم‌ترین پیامدهای این وابستگی، تضعیف روایت بومی از واقعیت‌هاست. رسانه‌های بیگانه، بر اساس منافع و رویکردهای خاص خود، تصویری از فرهنگ، سیاست و جامعه ایران ارائه می‌دهند که نه تنها ناقص و جهت‌دار است، بلکه در بسیاری از موارد، هویت فرهنگی و دینی ملت ایران را نادیده می‌گیرد یا تحریف می‌کند. استمرار مصرف چنین محتوایی، به‌ویژه در میان نسل جوان، منجر به شکاف هویتی و کاهش اعتماد به نفس فرهنگی می‌شود.
وابستگی رسانه‌ای همچنین استقلال در سیاست‌گذاری فرهنگی را به چالش می‌کشد. کشورهایی که تولید محتوای بومی قوی ندارند، ناگزیر از پذیرش چارچوب‌های محتوایی بیگانه هستند که ممکن است با ارزش‌ها و اولویت‌های فرهنگی‌شان در تضاد باشد. این امر، نه‌فقط عرصه فرهنگ، بلکه امنیت نرم کشور را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.
برای مقابله با این پدیده، توانمندسازی رسانه‌های داخلی، سرمایه‌گذاری در تولید محتوای بومی جذاب، و تقویت سواد رسانه‌ای آحاد جامعه به‌ویژه جوانان، از راهکارهای کلیدی است. تا زمانی که مخاطب داخلی احساس کند رسانه‌های ملی می‌توانند نیازهای خبری، تحلیلی و سرگرمی او را با کیفیت بالا تأمین کنند، میدان برای نفوذ محتوای بیگانه تنگ‌تر خواهد شد.
در نهایت، استقلال فرهنگی بدون استقلال رسانه‌ای ممکن نیست. اگر رسانه‌های داخلی نتوانند زبان و نگاه ملت را بازتاب دهند، دیگران این فضا را پر خواهند کرد؛ آن‌هم نه با صداقت، بلکه با هدف تأثیرگذاری، تغییر و سلطه‌ی نرم.
مدیرمسئول
