نقدی به شهردار نداریم!

این یک مقاله انتقادی نیست،نیم نگاهی است بر آنچه که بر شهر ما به دست مدیران شهری می رود و دلیل نقد نبودنش این است که کیانی را مستحق جایگاه فعلی و کسوت شهرداری نمی دانم و معتقدم در یک لیست سی نفره از مدیران شهری او برای تصدی منصب شهردار قبلا در بیست تای اول نیست. او فردی اشتباهی در یک مقام اشتباهی است که شاید ببشود شیوه مدیریتش را جزو اشتباهات خودش دانست، اما انتخابش و امضای حکمش بی تردید قصور نابخشوده دیگران است. دیگرانی که با حفاظ ارزشی راه را بر نقد خود بستند و سرانجام در این شهر رسانه های کم رمق و شهروندان نظاره گر نه کسی به یاریشان آمد نه خود به خطای خویشتن واقف شدند و در صدد اصلاح برآمدند .

شاید بگویند سفارش وزیر و وکیل بر آنان تاثیر گذاشت، اما تاریخ نشان می دهد در هر دوره ای انتخاب شهردار همواره با فشار بی امانی بر اعضای شورا بوده و از تهدید و ارعاب تا تطمیع و اغفال برای جلب آرایشان بکار رفته است. قوام شخصیتی ،خردمندی و البته ایستادگی بخاطر تعهد به رای مردم ، اصلی ترین دلایل انتخاب شهردارانی چون الماسی، سریزدی ، ترکاشوند، آقازاده و کمالی زاده بوده است .

نگاهی به رقبای کمالی زاده شهردار دوره قبل شورا بیندازیم تا ببینید رقابت در چه سطحی بود و با سنجش کارنامه ش او را در ترازوی مقایسه با انتخاب شورای فعلی بگذارید.

نصرتی معاون فعلی وزیر کشور در امور عمرانی و هماهنگی و رئیس سازمان شهردارها و دهیاریها.

عبدالهی معاون شهردار تهران- استاندار کنونی البرز(در دو دولت) که (معرفش ایلیات بود و تنها به خاطر بومی نبودن و البته “خاتمی چی” نبودن در رقابت نهایی پیروز نشد.

نوذر پور معاون وزیر راه و شهرسازی

آقازاده شهردار اسبق کرج و استاندار سابق مرکزی

رضاپور معاون شهردار کرج

ایلیات پدیده فعلی مدیریت عمرانی و نفر برتر معاوان عمرانی کشور در شش ماهه دوم سال گذشته

احمدی پرگو موفق ترین و محبوب ترین معاون معماری شهرسازی شهرداری کرج وسعادت سرپرست شهرداری و مدیر چند منطقه….

می بینید شهرداران موفق کرج چگونه انتخاب شدند و اعضای شورای شهر با چه کاندیداهای استخوان خورد کرده و صاحب پشتوانه های پرفشار سیاسی روبرو بودند اما درست انتخاب کردند و شهر اگر امروز چهره آبرومندی دارد حاصل همان انتخابهاست هر چند که بینابین این اسامی انتخاب های اشتباه هم کم نبوده است.

گفته بودیم مقام، توهم استحقاق دارد، برای همین می دانم کیانی این جایگاه را حق خود می داند و نه برای منتقدان حق نقد قائل است، نه در کار خودش ایرادی میبیند و نه اصولا نوشتن فردی چون من برایش اهمیتی دارد. اما اگر او توصیه مرا برای تصدی پست بسیار مهم شهرداری کلانشهر کرج می خواست انذار می دادم که در عرصه سیاست باقی بماند که به مراتب با خصوصیات و روحیاتش سازگارتر است . اگر کسی بپرسد چرا؟! نه تنها فرآیند شهردار شدنش بلکه بقایش را در این پست مثال می زدم.

اگر باز هم دلیل می خواست به حذف مدیران سطح اول مدیریت شهری کرج اشاره داشتم و توجهش را به اتاق مشاورین جلب می کردم که بدل به تبعیدگاه کارنامه داران و فراموشخانه برجستگان شهرداری شده.

اگر باز هم مثال می خواست ، حذف موفق ترین مدیر شهرداری را مثال می زدم.

فرج اله ایلیات در عرض سه ماه در منطقه نسبتا محروم “3” برابر با دوازده منطقه شهرداری درآمد کسب کرد و قفل های چند ساله بر بسیاری از پرونده های مردم را که بی دلیل و بادلیل بلاتکلیف مانده بودند گشود. او نه تنها توانست منطقه ای که حقوقش از مرکز تامین می شد را به استقلال مالی برساند، بلکه حقوق چند منطقه دیگر هم با رشد هفتصد درصدی درآمدش تامین کرد و همه اینها تنها یک دلیل داشت؛ اعتبار و مقبولیت نزد مردم.

اما چه شد؟! ناگهان اتفاقی بی سابقه در تمام طول دوران شهرداری کرج افتاد و مرکز با شکایتی قضایی برای او چند پرونده تشکیل داد و روندی که تا پیش از این در ابهام های پیش آمده برای کارمندان و مدیران توسط حراست و بازرسی شهرداری کرج پیگیری می شد و تا قبل از اثبات برخورد حذفی یا اقدام قضایی اتفاق نمی افتاد ناگهان در مورد این شخص که دیگر رقیب جدی برای شهردار مرکز بود برعکس شد!

اگر باز هم دلیل بخواهد می آورم که سیاست پیشگان و سیاسی کاران تقصیر به گردن نمیگیرند. آنها همچون محمود معروف (که در بالاترین مقطع درآمدی تاریخ ایران برای خرید محبوبیت به پول پاشی پرداخت و به سرمایه و ارزش پول کشور کبریت کشید. همانکه تحریم ها را کاغذ پاره خواند دست دولت های بعدی و مردمان این ملک را در چنان حنایی گذاشت که تا ده نسل بعد رنگ آن بجا خواهد ماند) خود را حق مطلق می دانند و برای همین نیازی به توضیح نمی بینند که افکار عمومی باید بداند فردی که روزی معتمدشان در شورای شهر بوده، فردی که سالها صاحب پست در سطوح اول مدیریت شهری بوده و زمانی که احتمالا برخی هنوز درس میخواندند، شهرداری شهر مستقل را بعهده داشته، چه کرده بود که شهرداری از او شکایت کرد؟!

نتیجه آن شکایت چه شد؟ اگر خطا و خیانتی بود چه مجازات و جریمه ای ؟ اگر تبرئه شد چرا شهرداری در یک بیانیه رسمی از او دلجویی نکرد؟ چرا دوباره این مدیر به جایگاهش برنگشت تا اعاده حیثیت شود؟ اگر ضعیف بوده مدیر بعدی چه کرده و مقایسه آنها ثابت میکند موفق تر است یا خیر؟!

در آخر باید نگاهی اعضای شورای شهر هم انداخت. سکوت آنها در این ماجرا از چه روست؟! فراموشی وظایفشان؟ چرا هیچکس از شهردار توضیحی نخواست و چرا هیچکس به مردم توضیحی نداد؟! اگر جای آنها بودم نه در توضیح دادن به مردم امساک می ورزیدم و نه در پذیرش اشتباه و تجدید انتخاب تعلل می کردم!

نیم نگاهی به افراد حاضر در طبقات نه گانه شهرداری گزینه های بسیاری برای جبران در وقت کم باقی مانده به شما می دهد. البته بسیاری از آنها در جاهایی هستند که به چشم نمی آیند باید کمی بیشتر دقت کنید، چشمهایتان را بازتر کنید و وقت بیشتری برای ایفای قسم و تعهدتان به مردم و این شهر بگذارید.

بابک الحاقی