به گزارش خبرگوهردشت، با گسترش رسانه‌های نوین و دسترسی همگانی به اینترنت، فضای مجازی به بخش جدایی‌ناپذیر زندگی روزمره تبدیل شده است. پلتفرم‌هایی مانند شبکه‌های اجتماعی، پیام‌رسان‌ها و اپلیکیشن‌های سرگرمی، با تمام مزایای خود، تأثیرات مستقیم و غیرمستقیمی بر ساختار خانواده و پیوندهای اجتماعی برجای گذاشته‌اند.
در یک‌سو، این رسانه‌ها زمینه را برای ارتباط سریع‌تر، تبادل اطلاعات، و حتی گفت‌وگوی بین‌نسلی فراهم کرده‌اند؛ به‌ویژه در شرایطی چون مهاجرت یا دوری مکانی اعضای خانواده. از سوی دیگر، وابستگی افراطی به این فضاها موجب کاهش گفت‌وگوی چهره‌به‌چهره، کم‌رنگ شدن مشارکت‌های خانوادگی، و شکل‌گیری سبک‌های زندگی فردگرایانه شده است. نشستن اعضای یک خانواده در کنار هم اما هرکدام با گوشی در دست، نماد بارز این گسست پنهان است.
همچنین، ترویج الگوهای رفتاری و سبک زندگی غالباً ناسازگار با فرهنگ ایرانی‌ـ‌اسلامی در برخی از رسانه‌های نوین، می‌تواند به تضعیف هنجارهای اخلاقی، تغییر انتظارات در روابط زناشویی، و حتی سستی در روابط والد‌ـ‌فرزندی منجر شود.
بنابراین، آنچه اهمیت دارد، نه طرد کامل رسانه‌های نوین، بلکه مدیریت هوشمندانه و آگاهانه آن‌ها در بستر خانواده است. سواد رسانه‌ای، تنظیم زمان استفاده، تولید محتوای بومی و تقویت مهارت گفت‌وگوی خانوادگی، می‌توانند رسانه‌های نوین را از تهدید به فرصت تبدیل کنند؛ فرصتی برای بازتعریف رابطه‌ها، نه گسستن آن‌ها.
مدیرمسئول
